Ταξίδι στην Κρακοβία (ημέρα 1η)

   Από την πρώτη στιγμή που έμαθα ότι θα μου δίνονταν η ευκαιρία να ταξιδέψω στην Πολωνία δεν αμφέβαλλα λεπτό για το ότι θα αποκτούσα εξαιρετικές εμπειρίες που θα μου έμεναν αξέχαστες. Και τελικά δικαιώθηκα. Όχι μόνο πέρασα πάρα πολύ ωραία αλλά και επισκέφτηκα αξιοθέατα και μέρη που δεν είχα ξαναδεί και με ενθουσίασαν. Γνώρισα καινούργιους, πολύ φιλικούς και ζεστούς ανθρώπους ενώ ταυτόχρονα γνώρισα έναν πολύ πλούσιο πολιτισμό με δική του γλώσσα, ήθη, έθιμα, ιστορία, χορούς κ.α. Αλλά ας τα πάρουμε όλα από την αρχή.


   Πρώτη στάση πριν φτάσω και στον τελικό μου προορισμό, την Κρακοβία, ήταν το αεροδρόμιο του Μονάχου. Αν και στην αρχή στενοχωριομούν που δε θα μπορούσα, ελλείψει χρόνου, να περπατήσω στη γερμανική πόλη, τελικά μόνο και μόνο το αεροδρόμιο με εντυπωσίασε. Αφού προσγειωθήκαμε, φτάσαμε στον κύριο χώρο του αεροδρομίου στον οποίον υπήρχαν πολλά καταστήματα μεταξύ των οποίων και η μπουτίκ της Μπάγερν Μονάχου καθώς και άλλα μαγαζιά τεχνολογίας όπως επίσης και εστιατόρια και καφετέριες, ενώ υπήρχαν και δύο αυτοκίνητα της Audi που εκτείθονταν στο χώρο. Γενικότερα ήταν  πολυτελές και οι τιμές σε φυσιολογικά επίπεδα, ενώ την ίδια στιγμή όλοι οι πωλητές στα μαγαζιά ήταν πολύ πρόθυμοι να σε εξυπηρετήσουν.

"υπήρχαν και αυτοκίνητα της Audi που εκτείθονταν στο χώρο"

Μία μικρή Allianz Arena στο αεροδρόμιο του Μονάχου

Μετά την παραμονή μου για περίπου δύο ώρες στο αεροδρόμιο του Μονάχου, επιβιβάστηκα στο αεροπλάνο που θα με πήγαινε μέχρι την Κρακοβία. Η πτήση διήρκεσε πολύ λιγότερη ώρα σε σχέση με αυτή μέχρι το Μόναχο και μετά από μισή με μία ώρα είχα φτάσει στην Κρακοβία. Επιτέλους είχα φτάσει στον προορισμό μου.

Στο δρόμο μέχρι το σπίτι της οικογένειας που θα με φιλοξενούσε παρατηρώ την πόλη, προσπαθώντας να συγκρατήσω όσα περισσότερα μπορούσα. Γενικά η Κρακοβία είναι μία πολύ ωραία πόλη με αρκετά μαγαζιά, ενώ αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι οι πινακίδες έξω από τα μαγαζιά που γράφουν με μεγάλα και ευδιάκριτα γράμματα τη λέξη αλκοόλ, τέτοια μαγαζιά υπήρχαν διάσπαρτα στην πόλη. Οι δρόμοι από το αεροδρόμιο μέχρι το σπίτι είναι μεγάλοι, καθαροί και χωρίς λακούβες, ενώ δίπλα και λίγο πιο ψηλά από τον κανονικό δρόμο υπάρχει διαχωρισμένος ένας ποδηλατοδρόμος. Μπορεί λοιπόν κανείς να απολαύσει μία βόλτα με ποδήλατο κάτω από τα δέντρα που έκαναν την εμφάνιση τους δίπλα στο δρόμο.

 Φτάνουμε στο σπίτι. Η ώρα είναι δύο το μεσημέρι , ωστόσο μου θυμίζει απόγευμα στην Αθήνα. Εντελώς τυχαία εκείνη την ώρα στην Κρακοβία είχε ένα ποδοσφαιρικό ντέρμπι καθώς οι δύο τοπικές ομάδες ήταν αντιμέτωπες. Παρ' όλα αυτά δεν πήγαμε να το δούμε καθώς όπως μου είπε το παιδί που με φιλοξενούσε, κάτι τέτοιο θα ήταν επικίνδυνο, λόγω του ότι υπάρχουν διάφοροι τύποι με μαχαίρια και γενικά επειδή υποψιάζεται ότι θα γίνουν φασαρίες. Αν και όπως κατάλαβα τα μέτρα ασφάλειας στα γήπεδα είναι πιο αυστηρά. Απόδειξη αποτελεί το γεγονός ότι για να μπει κανείς στο γήπεδο της ομάδας του χρειάζεται πέρα από εισιτήριο και μία ειδική κάρτα με τα στοιχεία του και μία φωτογραφία του. Αφού λοιπόν έφαγα την πίτσα που είχαμε για μεσημεριανό και είδαμε τον αγώνα, αποφασίσαμε να πάμε μία βόλτα στην πόλη, ώστε να αγοράσω σουβενίρ. Δε θα αναφερθώ όμως περαιτέρω για τη βόλτα μας στην πόλη καθώς σε αυτό θα κάνω ειδική αναφορά στη συνέχεια. Αυτό που θέλω να τονίσω είναι η μεγάλη εντύπωση που μου έκανε η οργάνωση των μέσων μεταφοράς.

Ειδικότερα όσον αφορά τα μέσα μαζικής μεταφοράς, τότε στην Κρακοβία υπάρχουν τραμ και λεωφορεία τα οποία βρίσκονται δίπλα στο δρόμο και είναι πάρα πολύ καλά οργανωμένα. Όσοι επιθυμούν να τα χρησιμοποιήσουν μπορούν να βγάλουν εισιτήριο σε ένα από τα μηχανήματα που υπάρχουν στις στάσεις ή ακόμα και μέσα στα ίδια τα τραμ, κάτι το οποίο μου προξένησε μεγάλη εντύπωση. Τα τραμ είναι πολύ καθαρά, ασφαλή ( στο χώρο υπάρχουν κάμερες) και ευρύχωρα. Τέλος όπως με πληροφόρησε η οικογένεια, δεν γίνονται απεργίες των εργαζομένων σε αυτά. Στη μεταφορά με ποδήλατα όπως προανέφερα υπάρχουν ποδηλατοδρόμοι δίπλα στους αμαξωτούς δρόμους, ωστόσο αυτό που παρατήρησα εκείνο το απόγευμα και μου έκανε μεγάλη εντύπωση είναι η ύπαρξη πεζοδρομίων χωρισμένων στα δύο. Το πρώτο μισό για τους πεζούς και το δεύτερο για τα ποδήλατα.

Επίσης το μεγαλύτερο μέρος του κέντρου της Κρακοβίας έχει πεζοδρομηθεί, κάτι το οποίο σέβονται οι οδηγοί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ότι το ίδιο βράδυ, όταν η μητέρα του παιδιού ήρθε να μας παραλάβει για να μας πάει πίσω στο σπίτι, πάρκαρε το αυτοκίνητο ένα χιλιόμετρο μακρυά, σε ένα πάρκινγκ, χωρίς να παραβιάσει τον πεζόδρομο και ούτε καν να παρκάρει σε ένα τέτοιο σημείο που θα εμπόδιζε την κίνηση των αυτοκινήτων. Τέλος, ένα ακόμη γεγονός που αποδεικνύει τη σωστή οδηγική συμπεριφορά των κατοίκων είναι ότι σε κάθε διάβαση περίμεναν ώστε να περάσουν οι πεζοί και μετά πέρναγαν οι ίδιοι. Κάπως έτσι ολοκληρώθηκε η πρώτη μου μέρα στην Κρακοβία, η περιγραφή της δεύτερης μέρας θα δημοσιευτεί σύντομα.