Μετά την τρίτη ημέρα, κατά την οποία παρουσιάσαμε τις εργασίες μας και επισκέφτηκα το εμπορικό κέντρο της πόλης, ήρθε η τέταρτη ημέρα κατά την οποία οι αποστολές από όλες τις χώρες επισκέφτηκαμε με ξεναγό την πόλη, την Market Square, την St. Mary's Church, το εσωτερικό του Wawel Castle και το μουσείο του Σίντλερ.
Ξυπνάμε το πρωί και αφού φτάσουμε στο σχολείο και παρακολουθήσουμε το μάθημα της Γεωγραφίας, ξεκινάμε για την είσοδο της παλιάς πόλης, από όπου και θα ξεκινήσει η περιήγηγησή μας. Ο ξεναγός ήταν εξυπηρετικός και ευγενικός, με πολύ καλή γνώση και προφορά αγγλικών. Περνώντας την είσοδο και περπατώντας έναν μακρύ πλακόστρωτο δρόμο φτάνει κανείς στην St. Mary's Church και στην Main Market.
Η Market Square πρόκειται για μία τεράστια πλατεία συνολικού μήκους 40.000 τετραγωνικών μέτρων, αποτελώντας έτσι τη μεγαλύτερη μεσαιωνική πλατεία της Ευρώπης. Η πλατεία κόβεται στα δύο από το Cloth Hall, το οποίο αποτελούσε στο παρελθόν κέντρο διεθνούς εμπορίου, ενώ κατά τον 15ο αιώνα μπορούσε κανείς να βρει πράγματα που είχαν εισαχθεί από την Ανατολή, όπως μπαχαρικά, δέρματα κ.α.. Πλέον στο εσωτερικό του λειτουργούν μικρά μαγαζάκια στα οποία πωλούνται κυρίως σουβενίρ και τουριστικά είδη, ενώ στον επάνω όροφο λειτουργεί το Sukiennice Museum. Στη Market Square βρίσκονται διάφοροι πάγκοι μικροπωλητών που πωλούν τοπικά γλυκά, όπως επίσης και κάποια άλλα που πωλούν σουβενίρ, ενώ υπήρχε και ένα τεράστιο μεταλλικό κεφάλι, ό,τι άφησε δηλαδή ένας καλλιτέχνης ο οποίος επισκέφτηκε την Κρακοβία και παρουσίασε κι άλλα τέτοι ανθρώπινα μέλη σε μεγέθυνση. Περιμετρικά της Main Market Square βρίσκει κανείς διάφορα μαγαζιά όπως καφετέριες, εστιατόρια κ.α.
Επιπλέον στη Main Market Square βρίσκεται και ένας πύργος ύψους 70 μέτρων και 55 εκατοστών που χρησίμευε στο παρελθόν ως δημαρχείο. Μάλιστα είναι το μόνο μέρος του παλαιού δημαρχείου που διατηρείται καθώς τα υπόλοιπο μέρος του δημαρχείου κατεδαφίστηκε το 1820 με σκοπό να ανοίξει περισσότερο η Main Market Square. Μάλιστα η πλατεία αυτή στο παρελθόν βρίσκονταν σε χαμηλότερο εδαφικό επίπεδο, κάτι το οποίο αποδεικνύει και η είσοδος στην st. Mary's Church, η οποία βρίσκετε σε χαμηλότερο επίπεδο σε σχέση με την υπόλοιπη πλατεία.
Κατόπιν ξεκινάμε για το Wawel Castle. Στο δρόμο μας περνάμε από το σπίτι ενός προηγούμενου πάπα, του Πάπα Ιωάννη Παύλου του Β', ο οποίος ήταν αρχιεπίσκοπος της Κρακοβίας. Απ' έξω από το σπίτι δεσπόζει μία μεγάλη φωτογραφία του. Μετά από έναν μεγάλο πεζόδρομο φτάνουμε στο κάστρο, το οποίο βρίσκεται πάνω στο λόφο Wawel. Ανεβαίνοντας μία μεγάλη ανηφόρα με θέα προς την πόλη φτάνουμε στην κεντρική πύλη του κάστρου. Αφού περάσουμε την πύλη μεταφερόμαστε μερικούς αιώνες πίσω, σε ένα κλίμα βγαλμένο από μεσαιωνικό παραμύθι. Συγκεκριμένα πρόκειται για έναν μεγάλο ανοιχτό χώρο με πολλές πράσινες εκτάσεις και με θέα τόσο ως προς την πόλη της Κρακοβίας όσο και προς τον Βιστούλα ποταμό. Αριστερά βρίσκεται ο Καθεδρικός Ναός της Κρακοβίας, τον οποίον και θα επισκεφτούμε.
Στη συνέχεια παραμένοντας στον ίδιο χώρο ανεβαίνουμε με τη σκάλα του ναού προς τα επάνω όπου υπάρχει μία τεράστια καμπάνα βάρους 11 τόνων η οποία χτυπάει μόνο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις. Η καμπάνα αυτή μάλλον βρίσκεται στην κορυφή του ναού από όπου και υπάρχει μία εξαιρετική θέα προς την πόλη της Κρακοβίας. Έπειτα, ακολουθώντας εντελώς διαφορετική διαδρομή, πηγαίνουμε στις κρύπτες που βρίσκονται κάτω από τον ναό και στις οποίες βρίσκονται οι τάφοι διαφόρων βασιλιάδων, εθνικών ηρώων, στρατηγών κ.α. Μετά από μία περιήγησή μας στις κρύπτες βγαίνουμε στο προαύλιο του κάστρου.
Το προαύλιο θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι μπορεί να συγκριθεί σε ομορφιά και σε πολυτέλεια με το εσωτερικό του Καθεδρικού Ναού. Και δεν λαθεύει. Μόλις περάσει κανείς την πύλη βρίσκεται σε έναν μεγάλο ανοιχτό τετράγωνο πλακόστρωτο χώρο, περιτριγυρισμένο από μεγάλα κτίρια τα οποία χρησίμευαν για τη διοίκηση κ.τ.λ. Τα κτίρια αυτά έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά, μεταξύ των οποίων τα πιο εντυπωσιακά είναι οι κίονες στους οποίους στηρίζεται ο κάθε όροφος με τον από κάτω καθώς και οι εξαιρετικές τοιχογραφίες που κοσμούσαν τον τρίτο όροφο των περισσότερων κτιρίων.
Ακολούθως φεύγουμε από το κάστρο και παίρνουμε τον δρόμο της επιστροφής, ο οποίος είναι ιδιαίτερα ωραίος καθώς για να φύγουμε περάσαμε πάνω και δίπλα από τον ποταμό Βιστούλα, επομένως είχαμε μία εξαιρετική θέα προς τον ποταμό και την υπόλοιπη πόλη αλλά και πάνω από το άγαλμα φύλακα - στοιχειό της πόλης, τον δράκο του Βαβέλ. Η διαδρομή μέχρι το κέντρο της πόλης αν και μεγάλη δεν φαίνεται καθόλου κουραστική στον επισκέπτη καθώς υπάρχουν συνέχεια πράγματα που μπορεί να παρατηρεί. Δύο πράγματα που μου προξένησαν εντύπωση εκείνη την ημέρα ήταν τα χωριστά πεζοδρόμια, τα μισά για τους πεζούς και τα άλλα μισά για τους ποδηλάτες και το άλλο ήταν η μεγάλη ποικιλία μαγαζιών που πωλούσαν κεμπάπ, ανάμεσά τους και ένα με το όνομα Acropolis, το οποίο από ότι θυμάμαι πωλούσε και γύρο.
Ήρθε η ώρα για να μας παραλάβουν τα παιδιά των οικογενειών που μας φιλοξενούσαν. Εγώ μαζί με το παιδί που με φιλοξενούσε αποφασίσαμε να πάμε στο μουσείο του Σίντλερ. Η διαδρομή από τη Market Square μέχρι το μουσείο διαρκεί περίπου δεκαπέντε λεπτά με τα πόδια και είναι και σε αυτή μπορεί να θαυμάσει κανείς διάφορα πράγματα στο δρόμο, με σημείο αναφοράς να θεωρώ πως είναι η μικρή γέφυρα που περνάει πάνω από τον Βιστούλα και στη συνέχεια ο δρόμος δίπλα από τον ποταμό. Εκεί η φύση βρίσκεται σε τέλεια αρμονία καθώς το πράσινο από το χορτάρι που βρίσκεται στο πλάι του ποταμού μαζί με τα δέντρα που είναι φυτεμένα εδώ και εκεί συναντούν τα νερά του ποταμού και τους γλάρους που πετούν από πάνω του.
Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου οι Ναζί εκτόπισαν πολλούς Εβραίους από την Κρακοβία όπου και είχαν τη δική τους κοινότητα και στη συνέχεια σκότωσαν τους περισσότερους από αυτούς. Ο Σίντλερ είχε ένα εργοστάσιο στην πόλη και κατά τον εκτοπισμό των Εβραίων αυτός προσέλαβε πολλούς από αυτούς ως υπαλλήλους στο εργοστάσιό του τόσο στην Κρακοβία όσο και έπειτα στην Τσεχοσλοβακία όπου μεταφέρθηκε το εργοστάσιό του αφού αυτό στην Κρακοβία αποφασίστηκε να κλείσει γράφοντας την περίφημη "λίστα του Σίντλερ'' με τα ονόματα των εργατών που θα χρειαζόταν στο εργοστάσιό του. Το μουσείο στεγάζεται στο πρώην αυτό εργοστάσιο στην Κρακοβία.
Το μουσείο του Σίντλερ είναι ένα αρκετά μεγάλο και σύγχρονο μουσείο. Η περιήγησή μας σε αυτό ξεκινάει από μία μεγάλη αίθουσα στην οποία υπάρχει ένα μεγάλο κυκλικό τραπέζι και σε αυτό τοποθετημένα περιμετρικά ενός μεγάλου κυλίνδρου που ένωνε το τραπέζι με την οροφή, διάφορα κυάλια κοιτώντας κανείς μέσα από τα οποία έβλεπε φωτογραφίες από την παλιά Κρακοβία. Όλο το μουσείο αποτελεί μία πολύ ρεαλιστική αναδρομή στα χρόνια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και στις τραγικές συνέπειες του τελευταίου για τους κατοίκους της Πολωνίας και όχι μόνο. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί στον επισκέπτη η αίθουσα που παρουσιάζει με χρονολογική σειρά τα γεγονότα πριν και κατά τη διάρκεια του πολέμου, παρουσιαζόμενα μαζί με φωτογραφίες από την εισβολή των Γερμανών στην Κρακοβία. Εξίσου εντυπωσιακό είναι το πώς παρουσιάζεται ο τρόπος ζωής των Εβραίων μέσα στο Γκέτο που τους είχαν οδηγήσει οι Ναζί. Συγκεκριμένα αναπαρίστανται ακριβώς τα σπίτια και τα δωμάτια στα οποία διέμεναν κατά τη διάρκεια της παραμονής τους εκεί. Στον ίδιο χώρο εκτίθενται επίσης στολές και όπλα από τον πόλεμο καθώς και έναν μικρό τανκ.
Προς το τέλος του μουσείου γίνεται και μία αναφορά στη Σοβιετική Ένωση και την αντιπαλότητά της με την ναζιστική Γερμανία ενώ από τις σοβιετικές γελοιογραφίες ο επισκέπτης καταλαβαίνει πλέον την αντιστροφή του κλίματος και την πτώση του Γ' Ράιχ. Πιστεύω ότι το μουσείο αυτό μου πρόσφερε ένα από τα καλύτερα, αν όχι το καλύτερο μάθημα ιστορίας αναφορικά με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο καθώς προσφέρει πάρα πολλές ιστορικές πληροφορίες στον επισκέπτη χωρίς, ωστόσο, να τον κουράζει αφού αυτές συνδυάζονται με μία ρεαλιστική αναπαράστασή τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου